بی تفاوتی سازمانی
منظور از بی تفاوتی در سازمان، شرایطی است که کارکنان نسبت به رخدادهای محیط اطراف و موفقیت ها و شکست های سازمان بی تفاوت اند. حیطة بی تفاوتی در سازمان، رفتار فردی را توصیف می کند که همانند یک ماشین و بدون استفاده از خلاقیت و نبوغ فردی، وظایف سازمانی را بدون توجه و اهمیت انجام می دهد. اگرچه در ظاهر، چنین سازمانی منظم به نظرمی رسد، زیرا کارکنان، وظایف خود را به صورت دقیق و هماهنگ انجام می دهند، اما در حقیقت می توان این سازمان را مجموعه ای از انسان های بی روح یا همان مرده های متحرک دانست .در سازمان های بی تفاوت، جملات این وظیفة من نیست،در این مورد نمی توانم کمکی کنم»، در اینجا ما به این شکل کار می کنیم »یا این اشتباه من نیست و کس دیگری این کار را انجام داده است»، به وفور شنیده می شود. بایرد(2008) نشانه های فرهنگ بی تفاوتی سازمانی را دردو دسته تقسیم کرد1.-تأثیرات رفتاری که در رفتار کارکنان قابل مشاهده اند، مانند بی احترامی به قوانین سازمانی، اتلاف منابع سازمان و کاهش احساس تعهد به سازمان؛و 2- تأثیرات کارکردی که در عملکرد آنها به وضوح مشهودند، مانند عدم تلاش به منظور دستیابی به مأموریت و اهداف سازمان و هماهنگی با آن. بی تفاوتی کارکنان نسبت به مسائل و مشکلات سازمان، مشکلی است که در ایران گریبان گیر اکثر سازمانهای دولتی و بعضی سازمانهای غیر دولتی است. مدیران در برخورد با این موضوع عکس العمل های متفاوت از خود نشان می دهند، بعضی فقط حرص می خورند، بعضی چون چاره ای نمی یابند بی تفاوت می گذرند، بعضی چاره کار را آموزش کارکنان می دانند، بعضی (مدیران بی تجربه) اصلاً متوجه آن نمی شوند. آنها در سازمان خود مشکلی نمی بینند. بی تفاوتی نوعی انحراف از وضعیت متعادل در سازمان است. در مدیریت بحران نیز، بحران را انحراف از وضعیت تعادل تعریف کرده اند. پس شاید بتوان بی تفاوتی را نیز نوعی بحران نامید. بی تفاوتی را شاید بتوان یک بحران خاموش، سقوط آرام و تخریب مستمر و بدون صدا نام نهاد. روح بی تفاوتی بر رفتار کارکنان، انگیزه ی کار و تلاش را ازآنها می گیرد و در نتیجه،کارکنان بی تفاوت، سازمان بی تفاوت را شکل می دهند. افراد بی تفاوت،در مورد آاینده نگران نیستند؛زیرا هرچه هم که نگران باشند،تفاوتی با زمان حال و آینده وگذشته ندارد.این افراد سطح پایینی از اعتماد به نفس را دارند و معتقدندکه خود را به سادگی و نفهمی زدن پوشش دفاعی آنهاست.با گذشت زمان،صحبت کردن با ارشد خود هیچ نتیجه ای نداردزیرا مافوق آنها به آنها گوش نکرده واگر هم گوش دهد،نتیجه نهایی به ضررآنهاست.پس آنها هیچ گونه واکنشی از خود نشان نمیدهند.هجومی شدن وبحث کردن همیشه بهترین راه برای سازگاری نیست.گاهی حالت بی تفاوتی هر علاقه ای را خراب می کند.
ابعاد بی تفاوتی سازمانی
. 1بی تفاوتی به ارباب رجوع: اکثر افراد به عنوان اربا برجوع این بُعد از بی تفاوتی را تجربه کرده اند. برای یک سازمان، چیزی بدتر از بی تفاوتی نسبت به اربا ب رجوع وجود نخواهد داشت. در واقع، بی تفاوتی نسبت به اربا ب رجوع، قاتل کسب و کار است. با توجه به گزارش جامعه آمریکا، دربار ه ی وفاداری مشتریان، بی تفاوتی کارکنان به اربا ب رجوع، مهم ترین دلیل از بین رفتن حمایت و وفاداری مشتریان از یک کسب وکار است .از جمله نشانه های بی تفاوتی به ارباب رجوع عبارت است از: در اولویت قرار ندادن اربا ب رجوع، سردرگم کردن اربا ب رجوع در سازمان، عدم پاسخ گویی تلفنی به اربا ب رجوع، به تعویق انداختن کار اربا برجوع، برخورد تند و شدید با ارباب رجوع و. .
. 2بی تفاوتی به سازمان: از جمله نشانه های بی تفاوتی نسبت به سازمان عبارت است از: کاهش مسئولیت پذیری فردی، تلاش برای ترک سریعتر محل کار، کمک به افزایش هزینه های سازمانی، استفاده ی شخصی از امکانات سازمانی، افزایش میزان مرخصی ساعتی و غیبت و. .
. 3بی تفاوتی به کار: از جمله نشانه های بی تفاوتی نسبت به کار، عبارت است از: اهمیت ندادن به بهره وری، کاهش دقت و سرعت در کار، اهمیت ندادن به کیفیت کار، بدبینی نسبت به کار، داشتن احساس بی ارزشی و بی اهمیتی نسبت به کار و. .
. 4 بی تفاوتی به همکار: از جمله نشانه های بی تفاوتی نسبت به همکار، عبارت است از: کاهش همکاری با همکاران، همکاری نکردن در کارهای گروهی، برجسته کردن نقاط ضعف همکاران، داشتن رفتارهای سرد و رسمی با همکاران، ایجاد بدبینی به سایرین و محیط سازمان و . .
. 5بی تفاوتی به مدیر: کانال آموزشی خانه مدیریت در آپارات
بی ,تفاوتی ,کارکنان ,سازمان ,های ,ا ,بی تفاوتی ,می شود ,نسبت به ,تفاوتی به ,های بی ,مدیریت منابع انسانی
درباره این سایت